De Verbindingskamer: eerste invulling aankoop Fonds Vitale Kerngebieden

  • Inhoudstype:
    • Interview
  • Thema’s:
    • Vitale Kerngebieden

Marianne de Koning is sociaal ondernemer in hart en nieren. Waar ze eerder werkte met daklozen, is ze inmiddels al 8 jaar actief met haar Verbindingskamer. Binnenkort vanuit een nieuwe locatie in Oud-Mathenesse, in een voormalig overlast gevend horecapand dat is aangekocht door het Fonds Vitale Kerngebieden.

Een bloem en je bent binnen

“Dan denk je misschien aan een kamer in een kantoor. Maar onze kamer is eigenlijk de wijk, de buurt, de straat en alle bewoners samen. Zoals hier in Delfshaven. Achter bijna elke deur woont wel iemand met een probleem, of met een belangrijke vraag. Omdat ze geen vertrouwen hebben in de gemeente of andere instanties – en dat kan allerlei redenen hebben – worden ze niet gehoord en verergert de problematiek. Wij zoeken ze gewoon op. Bellen aan, met een bloem in onze hand en gaan met ze in gesprek. Daarvoor nemen we dan ook echt de tijd. Waar de één meteen uit de bocht springt, vraagt de ander om meer voorzichtigheid. Dat moet je wel kunnen aanvoelen.”

“Bloemen blijken voor heel veel mensen goed te werken. Ze worden er blij van, kopen ze niet zo snel voor zichzelf.”

De Verbindingskamer is onafhankelijk en wordt ingehuurd door de gemeente, woningcorporaties of de politie, om op plekken waar het contact met bewoners verloren is gegaan, letterlijk opnieuw de verbinding te leggen. Overal waar mensen samenkomen is de Verbindingskamer actief. In huizen van de wijk, op straat, bij de kapper en vooral bij mensen thuis.

“We hebben inmiddels een super enthousiast team van vrouwen. Sommige hebben bij de gemeente gewerkt, een ander komt uit de ICT, weer een ander had vroeger een koffiebar en voor twee van de vrouwen is het hun eerste betaalde baan, maar zij waren als vrijwilliger al heel actief in de wijken. Allemaal ZZP-ers met verschillende achtergronden. Marokkaans, Turks, Surinaams, Portugees, stuk voor stuk dames die de taal van de wijk spreken en zich enorm goed kunnen inleven. En dat is echt heel fijn, daar selecteer ik ze ook op. En alle gesprekken die we voeren met bewoners analyseren we. We maken plannen, schrijven adviezen en bespreken die met de partij die ons inhuurt. Ook als bewoners weer in gesprek komen met verschillende instanties, dan zijn wij daar altijd bij. Het is heel belangrijk dat je het vertrouwen wat je samen met bewoners hebt opgebouwd echt beschermt. Iedereen hier kent ons inmiddels.”

Van dichtgetimmerd café naar open Leerpraktijkcentrum

En dan kan het snel gaan. Van mond tot mond, van wijk naar wijk. Van Delfshaven naar Oud-Mathenesse, het Witte Dorp. Daar kwam Marianne er dankzij haar bloemen achter, dat daar veel mensen wonen met veel problemen. Jong en afgekeurd, wat ouder en eenzaam, of met een afstand tot de arbeidsmarkt. In een buurt waar een hoop voorzieningen zijn wegbezuinigd. Bewoners die dus niet meer in contact zijn met instanties of elkaar. Terwijl er in die bewoners enorme potentie zit. Talent wat dreigt verloren te gaan.

“Dat kan toch gewoon niet gebeuren? Daar had ik wel een paar ideeën voor. En heb daar met veel mensen over gepraat. Ook met de Stadsmarinier, die me had ingehuurd om er met bloemen rond te gaan. Gewoon zitten sparren over het starten van een Leerpraktijkcentrum zoals ze er al op Zuid zijn, zoiets. Zij kent die buurt immers als geen ander. Iedereen die we erover spraken was lyrisch enthousiast! Ze kwam ineens met dat dichtgetimmerde café. En niemand wist van wie het was, of het überhaupt te koop stond. Ik wilde niet gaan huren van een onbekende, maar wel van de gemeente. De Stadsmarinier heeft toen alle lijntjes uitgegooid. En daarop is de Horecagebiedsadviseur gaan bellen. Hij kwam terecht bij de eigenaar, in Spanje, die eigenlijk geen idee had hoe zijn pand erbij stond. En verkopen aan de gemeente, dat wilde hij wel. Dus uiteindelijk, via de fondsmanager van het Fonds Vitale Kerngebieden, heeft De Verbindingskamer nu een pand! Zonder de inspanningen van al die mensen was het er nooit van gekomen. Ik ben daar echt heel erg trots op.”

© Eric Fecken

Het eerste Leerstation op de noordoever

Het pand is inmiddels gestript en wordt omgetoverd tot een Leerstation. Er komt een horecakeuken in waar bewoners kunnen worden opgeleid, zodat er ook gecaterd kan worden. Maar ook een to go bar, een trainingsruimte, een vergaderzaal om te verhuren en natuurlijk een eigen bezorgservice.

“We zitten op een unieke en vertrouwde hoek. We gaan samenwerken met de Voedseltuin en overal om ons heen zitten bedrijven die we kunnen bedienen. Tot de Van Nelle Fabriek aan toe, waar ook veel sociaal ondernemers zitten. Natuurlijk zullen we er regelmatig zijn, maar het zijn toch echt de bewoners die het gaan doen. We zijn nu opzoek naar mensen die gaan zorgen voor de begeleiding en bewoners opleiden in Hospitality. Samen maken we van een oud café het eerste Leerstation op de noordoever.”

Dat is wat De Verbindingskamer doet. Goed luisteren. Samenbrengen. Zorgen dat de kloof tussen overheid en het dagelijkse leven van bewoners kleiner wordt. Door die bewoners actief op te zoeken. Kansen te bieden. De kleine dingen zien die er echt toe doen. Zorgen dat mensen dat eerste kleine stapje kunnen zetten om daarna een grotere sprong te durven maken. Gewoon door zaadjes te planten waardoor de hele samenleving naar elkaar toe kan groeien. Zoals bloemen dat doen.

Deel deze pagina