Studio Sabine Marcelis en S◦T◦R◦S over de Subsidie Bedrijfsruimte Maakindustrie

In de Spaanse Polder, vlak bij de Spaansebrug, staat een zwart bedrijfsgebouw uit 1960, één van de oudste panden in het gebied. In de hal achter de voordeur zijn mensen geconcentreerd bezig met schuren en polijsten van stukken kunsthars. Verder achterin zetten medewerkers objecten van spiegelglas in elkaar, en gaat een fontein van gestapelde doorschijnende zalmkleurige blokken voor het eerst aan. Mede mogelijk gemaakt door de Subsidie Bedrijfsruimte Maakindustrie.

De subsidie Bedrijfsruimte Maakindustrie kwam precies op het goede moment’

Sabine Marcelis

In een aparte lichte ruimte, helemaal achterin, heerst rust en werken mensen achter computers. Onder de paraplu van hun gezamenlijk bedrijf Factory19 huizen hier Studio Sabine Marcelis en STRS. Sabine Marcelis is een internationaal werkende ontwerper en kunstenaar, haar compagnon Sotiris de Wit nam zijn voornaam zonder klinkers als naam voor zijn bedrijf, dat veel van Marcelis’ ontwerpen realiseert. Maar net zoals zij ook werk elders laat maken, voert hij ook klussen voor anderen uit. Marcelis ontwerpt meubels, spiegels en objecten, unica en in kleine series. In Nederland zullen mensen haar kennen van lampen die ze ontwierp voor een groot Zweeds woonwarenhuis.

Subsidie Bedrijfsruimte Maakindustrie

Ondernemers in de maakindustrie die in hun eigen bedrijfspandpand of in een gehuurde bedrijfsruimte op één van de Rotterdamse bedrijventerreinen willen investeren, kunnen subsidie aanvragen. Dat kan net dat zetje in de rug zijn om je ambities waar te maken. Sabine en Sotiris hebben ook gebruik gemaakt van deze subsidieregeling. Wij gaan over de regeling en hun bedrijfsvoering met ze in gesprek.

Waarom Rotterdam en de Spaanse Polder?

Sabine: ‘Rotterdam is heel centraal en verbonden, Londen en Parijs zijn goed bereikbaar en er is veel industrie in de buurt.’
Sotiris: ‘De Spaanse Polder is groot en groots, ligt dicht bij de stad en het is een inspirerende omgeving, omdat het zich helemaal aan het vernieuwen is. De positieve instelling van de gemeente is hier ook merkbaar, er wordt echt meegedacht.’
Sabine: ‘Veel van onze medewerkers kunnen gewoon op de fiets naar het werk komen. Nog een reden dat we hierheen kwamen is dat er al veel creatieve partners van ons zitten. Als ik iets van hout, staal of glas wil laten maken, kan ik om de hoek terecht. Heel fijn is ook dat we aan het water zitten. Ons stenige achterterrein willen we nog flink vergroenen, om bij mooi weer buiten te kunnen vergaderen en lunchen.’

Hoe lang zitten jullie nu hier?

Sabine: ‘We kochten dit pand eind 2021. Het was tot eind 2022 nog deels verhuurd, toen die huurder wegging begonnen we met verbouwen, en op 1 juni 2023 trokken we erin. De verbouwing duurt trouwens nog steeds voort, het is nu 90% klaar.’
Sotiris: ‘We wilden alles goed doen, daarom kon ook niet alles tegelijk. Het is nu in ieder geval toekomst-proof. We willen nog zonnepanelen, dan zijn we bijna helemaal zelfvoorzienend.’

Wat hebben jullie allemaal verbouwd?

Sotiris: ‘In feite hebben we alles vernieuwd, het pand is gestript tot op het betonskelet. Er zitten nieuwe ramen in, het dak en alle muren zijn geïsoleerd. De vloer was niet gefundeerd en bleek te bestaan uit enkel stelconplaten en zand. Hij was al zestig jaar aan het verzakken en vorige gebruikers hadden hem steeds maar opgehoogd. Nu is het grootste deel van de vloer onderheid, met 88 palen van 21 meter, een solide ondergrond voor zware machines, en er is vloerverwarming. De productiehal heeft een afzuigsysteem met filters, zodat je buiten helemaal niets ruikt van de kunsthars.’

Konden jullie hier dingen doen die in jullie oude pand in M4H niet mogelijk waren?

Sabine: ’Dat was het Steur-gebouw, een soort verzamelgebouw waar we ruimte huurden. Een geweldige plek met goede herinneringen, we zijn er onze bedrijven begonnen en konden er groeien. We hadden stukje bij beetje steeds meer oppervlakte erbij genomen, maar op een gegeven moment konden we niet meer verder groeien. We waren wel gehecht aan Rotterdam. We hadden vertrouwen in de toekomst, we hadden wat financiële armslag en we wilden groeien.’
Sotiris: ‘We dachten, we zijn jong en als we een grote stap willen maken, moet het nu. En dan wilden we het ook meteen goed doen. We hebben dit gebouw dus gekocht, zodat we ook niet meer afhankelijk zijn van een huurbaas.’

Hadden jullie dit kunnen doen zonder de Subsidie Bedrijfsruimte Maakindustrie?

Sotiris: ‘Toen we begonnen waren de prijzen van bouwmaterialen hoog, door corona. De subsidie kwam precies op het goede moment. Het gebouw kopen had in grote lijnen wel gekund, maar we hadden anders veel dingen moeten schrappen waar we nu heel blij mee zijn. Het meeste geld stopten we in het dak, de isolatie en de nieuwe fundering van de vloer. Er is nog een stuk hal zonder nieuwe fundering, dat gebruiken we vooral voor expeditie.’

Hoe verliep de aanvraag?

Sotiris: ‘Ik hoorde van de subsidie tijdens een brainstorm met Wouter Gelderloos en David Louwerse van de gemeente, met wie we al goed contact hadden.’
Sabine: ‘De aanvraag zelf was hard werken! We moesten elke stap onderbouwen met meerdere offertes, prijsvergelijkingen, facturen en uitgebreide omschrijvingen. Maar we werden wel bijgestaan door David. We voelden ons heel welkom hier. Robert Simons, de wethouder Economie, is tijdens de verbouwing ook komen kijken.’
Sotiris: ‘Ik vind de mentaliteit van de gemeente erg inspirerend. En gelukkig is de gemeente ook blij met ons.’

Heb je tips voor andere ondernemers die willen verhuizen of verbouwen in Rotterdam en gebruik willen maken van de Subsidie Maakindustrie?

Sabine: ‘Het is denk ik belangrijk dat je niet onderschat hoeveel werk het gaat zijn. Je moet een goed doortimmerd plan kunnen schrijven. Je krijgt de subsidie ook niet zomaar natuurlijk, het is maximaal 30% van je investering, de andere 70% moet je zelf financieren. Vooral moet je dus zeker van je zaak zijn, en doorzettingsvermogen hebben.’